Voorouderverering komt nog steeds veel voor in Afrika en hoort bij de inheemse religies die van oudsher door vele Afrikanen aangehangen worden. Voorouderbeelden worden gesmeed om de overleden voorouders te kunnen vereren. Meestal worden daarbij bepaalde (offer)rituelen uitgevoerd. Er wordt van uitgegaan dat voorouders na hun dood verder leven als geesten en zich zo onder de nabestaanden bevinden. Een vooroudergeest is in staat om invloed uit te oefenen op het lot van zijn of haar bloedverwanten. Het is daarom mogelijk om bijvoorbeeld de hulp van een overleden voorouder in te roepen bij persoonlijke of sociale problemen in het dagelijkse leven.
[IMAGE=dzWnzZdetQpi.jpg]
Tweederangs goden
Voorouderbeelden zouden kunnen worden vergeleken met de beelden van goden en godinnen uit onder meer de Griekse en Romeinse oudheid. Toch is het niet juist om de invloed van een overleden voorouder te vergelijken met de macht van een god of godin van bijvoorbeeld het Griekse pantheon. Overleden voorouders kunnen beschouwd worden als een lagere rang goden. Voorouderbeelden zijn dan ook veel kleiner van gestalte dan bijvoorbeeld het beeld van de Griekse god Zeus, zoals we die aantreffen in het archeologisch museum te Palermo.
Primitieve kunst?
Voorouderbeelden zoals die in Afrika gesmeed worden door inheemse kunstenaars worden in onze moderne wereld vaak aangeduid met de term primitieve kunst, wat een waardeoordeel impliceert dat getuigt van etnocentrisme. Het is alsof moderne kunst meer aanzien geniet dan de zogenaamde primitieve kunst. Het etiket ‘primitief’ is dus zeer misleidend. Afrikaanse tribale kunst is heel anders dan de moderne kunst waaraan wij gewend zijn, maar het is absoluut niet minderwaardig of minder mooi. Integendeel! De inheemse wilde dieren van Afrika, zoals de leeuw, de olifant en de giraffe, die afgebeeld zijn op prachtige posters zijn toch ook niet inferieur vergeleken bij het Friese paard en het Texelse schaap?
Zowel figuratief als abstract
Afrikaanse voorouderbeelden worden over het algemeen gemaakt van (ebbe)hout, maar er bestaan ook beelden die vervaardigd zijn uit terracotta, zeepsteen, ivoor of brons. De sculpturen vallen onder de zogeheten figuratieve kunst, omdat de kunstobjecten definitief menselijke gestaltes laten zien en dus zo herkenbaar zijn. De beelden laten daarnaast ook abstracte facetten zien. De armen van de overleden voorouders worden bijvoorbeeld vaak veel te lang voorgesteld. Dit is trouwens een typisch Afrikaanse traditie. Het komt echter ook voor dat het beeld een heel lange nek vertoont of extreem lange benen heeft. Ook zien we vaak dat het hoofd van een dergelijk voorouderbeeld veel te groot is uitgebeeld vergeleken met de rest van het lichaam. Proportioneel kloppen de beelden meestal niet met de werkelijkheid.
Vereringsobjecten
Vele voorouderbeelden worden gezalfd tijdens een ceremonie. Ceremonieën zijn erop gericht om iets van de vooroudergeesten gedaan te krijgen. De nabestaanden hopen op een positieve uitkomst wat betreft de jacht of de oogst. Maar ook als het gaat om vruchtbaarheid worden de vooroudergeesten aangeroepen via een ceremonie. Kortom, voorouderbeelden dienen aanbeden te worden om het dagelijks leven van de bloedverwanten zo voorspoedig mogelijk te laten verlopen.